Wykaz alfabetyczny

Takie gatunki, jak bernikla białolica można spotkać w naszym kraju wyłącznie na przelotach i to bardzo nielicznie. Październik 2013 roku można powiedzieć, że był dla mnie miesiącem bernikli. Sfotografowałem trzy gatunki tego ptaka, z których dwa są rzadkie i trudne do sfotografowania. O sfotografowaniu bernikli obrożnej zadecydował przypadek i determinacja. Tak, o bernikli białolicej zadecydowała podpowiedź o miejscu ich występowania. Oczywiście nikt gwarancji nie daje, że będą tam występowały, bo to dzikie i wolne ptaki, ale jak się nie próbuje, to na pewno się nie uda.

Mimo, iż wydaje się nam dość egzotyczna i niespotykana, pewnie za kilka lat wtopi się w nasz krajobraz i będzie powszechna. Bernikle należą do bardzo dynamicznych i skutecznych gatunków inwazyjnych. W Polsce widziałem je już kilka razy i zaczynają zachowaniem i występowaniem przypominać łabędzie. Nie boją się człowieka. Podchodzą podczas dokarmiania zimowego na bardzo bliskie odległości. Do tego jak dodamy, że w lęgu jest zazwyczaj kilka młodych (podobnie jak u łabędzi) oraz że to niemały ptak, to trwała jego ekspansja na terenie naszego kraju będzie faktem.

Mój wyjazd październikowy nad morze miał zakończyć się doskonaleniem galerii biegusów, a tym razem zaowocował sfotografowaniem dwóch nowych gatunków: bernikli obrożnej i śnieguły. Spokojnie podchodząc do skupiska ptaków z dala widać było jednego odmieńca wśród żerujących na plaży mew. Z daleka dość spora sylwetka w porównaniu z mewami, odmienne ubarwienie, jednak nie pozwalała ocenić co to za gatunek. Powoli zmniejszam odległość do kilkudziesięciu metrów i rzut oka przez wizjer aparatu i wszystko jasne.

Chyba najpiękniejsza z bernikli dotychczas fotografowanych przeze mnie. Niestety mimo zastosowania konwertera 2x i 600-milimetrowego obiektywu odległość była tak duża, że widać mocne kadrowanie zdjęć. Ale to ważny dla mnie gatunek z dwóch powodów. Pierwszy to taki, że uwiecznienie tego ptaka jest dopełnieniem sfotografowania przedstawicieli rodziny bernikli sporadycznie występujących w Polsce. Druga, że to 400-setny gatunek ptaka zamieszczony na mojej stronie. Bernikla rdzawoszyja jest dość rzadko spotykana w Polsce, bo jej naturalnym środowiskiem jest zachodnia Syberia.

Bezpłetwce lepiej chyba fotografować z pewnej perspektywy, niż prezentować zbliżenia tego ptaka. Przynajmniej moim zdaniem do urodziwych nie należą. Niewielka odległość, a do tego dość intensywne słońce pogorszyły jeszcze ostateczny efekt zdjęć prezentujących bezpłetwce z młodymi. Bezpłetwiec za to jest ciekawy z innego powodu. Jest jedynym przedstawicielem rodziny bezpłetwców. Żyje wyłącznie w Australii i Nowej Gwinei. Należy do blaszkodziobych i chciałoby się zobaczyć u niego krótkie nogi i palce połączone błoną pławną. A tu taka niespodzianka.

Tanzania-12/2017
Z ostatniej chwili - Etiopia-12/2019