Wykaz alfabetyczny

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu.

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu.

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu.

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu.

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu.

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu.

Mój dorobek z tej rodziny ptaków to dotychczas to dwa gatunki, sfotografowane w Tajlandii i Srilance (kurtaczki). A więc niewiele. W Ekwadorze udało się sfotografować 8 gatunków (kusaczków)! Są trudne do sfotografowania i bez pomocy lokalnych przewodników było by to niemożliwe. Przewodnicy musieli poświęcić wcześniej sporo czasu, aby stały się atrakcją dla obserwatorów, fotografów. Żyją naturalnie na dnie tropikalnego, wilgotnego lasu. Są niewielkie, skryte i trudne do zobaczenia, nie mówiąc już o ich fotografowaniu.

Długo się zastanawiałem przy jakim ptaku zamieścić tekst wprowadzający do wyprawy na Kostarykę. Czy miałby to być drozd brązowawy, który jest narodowym ptakiem Kostaryki, czy któryś ze sfotografowanych tukanów, a może niesamowity kacykowiec aztecki? Ostatecznie wybór padł na kwezala herbowego, który jest narodowym ptakiem Gwatemali. Niesamowity, rajski ptak, którego nawet w miejscu jego występowania niełatwo sfotografować. Ale zanim o nim samym, to kilka słów jeszcze o wyprawie.

Mimo że udało się uwiecznić wiele gatunków kolibrów, będzie jeden tekst zamieszczony dla wszystkich 22 gatunków sfotografowanych na Kostaryce. Tym razem i czasu było więcej, i światło było lepsze, była więc okazja do wykonania wielu dynamicznych zdjęć. Ciekawe, że jeżdżąc po Kostaryce po przebyciu kilkudziesięciu kilometrów występowały zupełnie inne gatunki kolibrów. Kostaryka to niewielki kraj (kilkanaście procent powierzchni Polski) i na tak niewielkim obszarze występuje taka różnorodność gatunkowa kolibrów.