Wykaz alfabetyczny

Jest to ptak do którego będę wracał, jeszcze pewnie wiele razy, o ile mi na to on pozwoli. Fotografuje się go bardzo trudno, bo jego ulubionym miejscem są korony drzew i bywa w naszym kraju od maja do września. Marzeniem jest sfotografowanie samca i samicy razem. Samiec żółto-czarny, samica oliwkowo-szara byłoby niesamowitym zestawieniem. Trel / śpiew samca wilgi to balsam dla uszu. Często słyszany w lesie, także w PRL-owskich filmach sceny nagrywane w lesie zawierają w tle śpiew wilgi, tylko większość o tym nie wie, że to właśnie ten ptak.

Z ostatniej chwili -12/2018 Sri Lanka

Chyba najczęściej spotykany przez nas ptak na Kubie. Było ich sporo, podobnie jak sępników, tyle tylko, że wilgowrony, niemal jak nasze wróble mieszkały wśród ludzi. Pięknie śpiewają i mają niesamowity ogon podczas okazywania emocji, czy śpiewu.
Z ostatniej chwili- Dominikana- 11/2021

Nie było problemów z fotografowaniem wilgowronów meksykańskich. Spotkań było wiele i odległość do ptaków niewielka. Można je porównać z kawkami, czy gawronami spotykanymi w naszych parkach. Czasami można było obserwować śpiewające samotnie przesiadujące na drzewach samce. Waga wilgowronów nie przekracza 260 gramów, a ich rozpiętość skrzydeł nie przekracza 60 cm
Z ostatniej chwili-03/2022 Meksyk

Już od kilku lat czekałem na okazję sfotografowania wilków. Nie jest to prosty i łatwy gatunek do sfotografowania i to głównie ze względu je jego nocny tryb życia. Leśnicy mają powiedzenie, że jeżeli widziałeś wilka on widział cię już 7 razy. Podobnie jest z niedźwiedziami, z tą różnicą, że ich wielkość, potencjalne niebezpieczeństwo z ich strony jest dużo większe. Wilki pojawiały się nieraz po kilka osobników na raz. Zdarzały się wilcze sprzeczki przed naszymi obiektywami lub niedźwiedzio-wilcze sprzeczki. Niestety brakowało światła, aby to wszystko należycie uwiecznić.

Pierwsze moje spotkanie z wilkiem. Wilk pokazał się na kilkanaście sekund z lewej strony czatowni. Nasza czujność na takiego przybysza była uśpiona, bo co chwila pojawiały się podobnej wielkości stada bezpańskich psów. Psy bez zawahania podchodziły do padliny i rozpoczynały posiłek. Wilk był zaskoczony ruchem obiektywu, zatrzymał się usłyszał spust migawki, po czym się oddalił. Zanim zniknął za wzgórzem zatrzymał się popatrzył, doskonale pozując do ostatniego zdjęcia i zniknął. Podobna historia jak z powstaniem zdjęć dingo w Australii.