Wykaz alfabetyczny

Pierwszy raz wronę orientalną widziałem na Sri Lance. Niestety wielość gatunków na Sri Lance spowodowała, że wronie nie poświęciłem czasu i galeria tego gatunku nie powstała. Może to i dobrze, bo tym razem było odwrotnie. W Egipcie, w bliskim otoczeniu hotelu nie było wiele gatunków, ale wśród nich najczęściej i najliczniej były spotykane właśnie wrony orientalne. Ptaki wiedziały, kiedy wydawane były posiłki, bo wówczas pojawiały się w okolicy stołówki. Turyści jedzący posiłki na zewnątrz musieli być bardzo uważni.

RPA-02/2017
Z ostatniej chwilii-12/2019 Etiopia

Z racji jej powszedniego występowania w Polsce, wrona siwa jest łatwym obiektem do fotografowania, ale wykonanie dobrego zdjęcia wiąże się już z dobrymi warunkami oświetleniowymi. Uniknięcie dużych kontrastów, stonowane, dość intensywne światło, pozwala na ukazanie uroku tego ptaka. Podobnie jest z kawkami i krukami. Na pewno można i warto, ćwiczyć obserwacje, zachowań ptaków, aby wiedzieć, kiedy warto nadusić migawkę, a kiedy warto jeszcze trochę poczekać.

Wroniec australijski, czyli z angielskiego sroka australijska. Jest nieznacznie większy od naszej sroki. Rozpiętość skrzydeł to około 70-85 centymetrów, a masa jego ciała dochodzi do 350 gramów. Ma zdecydowanie masywniejszy dziób od naszej sroki. Podobnie jak nasze sroki, wrońca australijskiego można spotkać w miastach, niedaleko siedzib ludzkich. Większość prezentowanych zdjęć powstało w Sydney.