Wykaz alfabetyczny

Nie wiem ile stron przeszukałem, aby zidentyfikować ten gatunek. Zdjęcia wykonałem bez trudu w Iguazu i w parku w Buenos Aires. Kawia brazylijska jest gryzoniem. Osiąga wagę do 800 gramów przy długości ciała do 30 centymetrów. Przy pierwszym kontakcie przypominał szczura, jednak te gryzonie nie mają ogona. Występuje w Argentynie, Brazylii, Kolumbii, Ekwadorze, Paragwaju i Urugwaju.

Kawka obok gawrona i wróbla to kolejny nasz miejski ptak, którego bardzo swobodnie można fotografować. Z pewnej perspektywy, kawka jest postrzegana jako czarny, może nawet nieciekawy ptak. Wszystko się zmienia zmniejszając odległość fotografowania lub wydłużając ogniskową obiektywu. Oko kawki jest niesamowite. Biała obwódka źrenicy czyni go w odbiorze jako „poważnego”, dostojnego ptaka. Pokrywy skrzydeł są ciemno-granatowe, szyja niemal siwa, a podbrzusze grafitowe.

Przepiękna kaczka, najczęściej widywane są pary tego gatunku.  Występuje wyraźny dymorfizmu płciowy. Wzorem średniowiecznej nomenklatury, samica kazarki ma białe upierzenie głowy. A dlaczego wzorem średniowiecza, bo  to wówczas na kobiety mówiono białogłowy. Samica ma śnieżnobiałą głowę. Ubarwienie samca, mimo, że barwne, ale jest mniej kontrastowe. Waga kazarki może dochodzić do 2 kilogramów. Widywałem kazarki w dość dużych stadach, liczonych na pewno w dziesiątkach jak, nie ponad stu osobnikach.

Warto było polecieć na Fuertewenturę dla widoku kaczki na kamienistej, brązowej pustyni – kazarki rdzawej. Para kazarek pozwoliła sobie wykonać kilka zdjęć, jednak chęć zmniejszenia odległości zawsze kończyła się ich odlotem. Zawsze, bo trzy razy czyniłem podejścia do ich jak najlepszego uwiecznienia.  Waga kazarki nie przekracza 1,6 kilograma, a rozpiętość skrzydeł 1,5 metra. Zdjęciaw locie nad pustynnym krajobrazem, chyba są najciekawsze i reprezentatywne dla tego gatunku w mojej galerii.