Wykaz alfabetyczny

Jest znacznie mniejszy od kangura olbrzymiego. Osiąga połowę jego wagi. Występuje też prawie na całym obszarze Australii, z wyjątkiem południowej jej części. Proces rozrodu taki sam, jak opisany przy galerii kangura olbrzymiego. Kangur górski jest bardzo wytrzymały na niedobory wody i w jej poszukiwaniu potrafi kopać znacznej wielkości wykopy. Niestety, chyba bardziej rzadki od kangura olbrzymiego, bo widziałem go tylko raz i to przez chwilę, dlatego też tak uboga galeria tego gatunku na mojej stronie.

Nie można wrócić z Australii nie widząc kangura. Z  tym w buszu nie było żadnego problemu. Zdarzało się, że w 35 stopniowym upale siedziały w cieniu drzewa wyczekując wieczornego ochłodzenia i można było bez trudu wykonać kilka zdjęć. Innym razem zaciekawione dogłosem silnika kilka kangurów stawały na wyprostowane na wprost nadjeżdżającego samochodu. Raz wyglądało to tak zabawnie, kiedy po blisko godzinnej jeździe i nie spotkaniu żadnego zwierzęcia nagle piątka, może szóstka kangurów zatarasowała nam drogę.

Z ostatniej chwili -12/2018 Sri Lanka

Do kani w Polsce jakoś nie miałem szczęścia i póki co moja galeria kani to galeria jednego zdjęcia. U nas są bardzo rzadkie i płochliwe. A tu w Australii proszę taka niespodzianka, udało się  sfotografować dwa gatunki kani i to nie na pojedynczych zdjęciach. Z dala od miasta udało się je co jakiś czas zaobserwować. Siedzące na drzewie kanie pozwoliły na wykonanie zdjęć bez maskowania i bez konieczności jakiegoś wielkiego kadrowania. Szkoda, że wszystkie zdjęcia wykonywane były już w dość intensywnym słońcu.

Kania egipska była prócz kobczyków amurskich najczęściej spotykanym gatunkiem ptaków drapieżnych w RPA. Przez te dwa tygodnie udało się spotkać ją wiele razy i było z czego wybierać na galerię tego gatunku. To już piąty gatunek kani na mojej stronie.
Z ostatniej chwili - 12/2017 - Tanzania

Z kania rudą historia wykonania pierwszego zdjęcia tego gatunku podobna jest do pierwszego sfotografowania rybołowa. Różnica jest jedynie w tym, że rybołów był najprawdopodobniej przelotem (jesień), a kania musiała mieć gdzieś w pobliżu swoje gniazdo (czerwiec). Oba ptaki mogą fascynować. Patrząc na zdjęcia kani rudej w Internecie, żal i szkoda, że ta moja galeria jest tak uboga. Nie dość, że jest to jedyne zdjęcie, to jego jakość pozostawia wiele do życzenia. Miejmy nadzieję, że z czasem doczeka się galerii na miarę mojej galerii myszołowa, czy bielika.

Piękny drapieżny ptak, niestety nie udało się wykonać tylu zdjęć co kani czarnej. Można powiedzieć, że powstały przy okazji fotografowania kani czarnej. Pod względem wielkości ptaki się od siebie nie różnią. Waga kani złotawej to około kilogram, a rozpiętość skrzydeł to niespełna półtora metra. Występują w prawie całej Australii i czasami migrują, ale wewnątrz jej obszaru. Z racji, że jest drapieżnikiem, żywi się innymi zwierzętami, nie gardząc również padliną.

Historia lubi się powtarzać. W Australii fotografowałem podobnego ptaka. Nazywał się kaniuk australijski. Kanialuk  argentyński jest podobny do australijskiego krewniaka i  udało się go uwiecznić w podobnej scenerii. Kanialuk, raz sam, raz para kanialuków, siedziała wysoko w koronie samotnych drzew i obserwowała okolicę. Nie specjalnie się bały i zachowanie odległości kilkudziesięciu metrów powodowało, że ptaki nie odlatywały. Ale po co zmniejszać tę odległość.

Z kaniukami zawsze ten sam scenariusz. Ptak dość łatwy do sfotografowania, ale w pozycji, gdy zawisa w powietrzu wypatrując zdobyczy. No może odległość powinna być nieco mniejsza, ale tak też i tym razem kaniuk pojawił się przed obiektywem. Zawisał nad polami ryżowymi trochę przed zachodem słońca i tak powstały prezentowane zdjęcia. Kaniuki to dość niewielkie drapieżniki z rodziny jastrzębiowatych o rozpiętości skrzydeł do 80 centymetrów i wadze do 240 gramów.
Z ostatniej chwilii- 2/17' - RPA/2
Z ostatniej chwili- 12/17' - TANZANIA