Wykaz alfabetyczny

Miodojada pręgolicego udało się spotkać kilka razy. Nie podchodząc za blisko, posilał się na kwiatostanach. Jak na miodojada przystało, nie tylko nektar jest jego pożywieniem. Żeruje wśród liści i kwiatostanów na drzewach i krzewach. Zdecydowaną większość menu stanowią owady, a nektar jet uzupełnieniem diety. Miodojady pręgolice budują gniazda w krzakach, dość nisko, blisko ziemi.

Kilka zdjęć miodojada szarogłowego udało się wykonać w Uluru, a więc w centralnej Australii. Występuje na północ od centralnej Australii, ale nie już na jej wschodnim wybrzeżu. Zdjęcia wykonane były w lutym, a więc w australijskim lecie. Upały były tak duże, że ptaki dało się fotografować wyłącznie w cieniu góry w miejscu, gdzie dało się też zaobserwować inne gatunki.

Miodojad żółty jest pierwszym przedstawicielem całej rodziny miodojadów, których na świecie jest niespełna 200 gatunków, pierwszym który trafia do mojej galerii. Z tej rodziny ptaków na mojej stronie pojawi się kilkanaście gatunków, które udało się sfotografować w Australii. Tak duża liczba gatunków z tej rodziny ptaków pokaże już na mojej stronie, jak różne potrafią być ptaki wewnątrz tej samej rodziny. Sam miodojad żółty nie doczekał się jakieś wielkiej galerii, ale tych kilka zdjęć pozwala na jego przedstawienie.

Zdjęcia miodopijka wykonałem w Górach Niebieskich w Australii. Miodopijek długodzioby to niewielkich rozmiarów ptak. Dorasta do około 15 centymetrów długości ciała. Przepiękny, barwny ptak z rodziny miodojadów. Pierwsze "podejście" do miodopijka było bardzo trudne. Siedział w takich zakrzewieniach, że tylko ręcznie nastawiana ostrość pozwalała na wykonanie zadowalającego zdjęcia. Sytuacja radykalnie się zmieniła w innym, niedaleko położonym miejscu. Miodopijek posilał się wśród kwiatów i można było wykonać całe serie pięknych zdjęć.

Kilka zdjęć dokumentacyjnych miodopoika białogardłego zainicjowało powstanie niniejszej galerii. Niestety nie doszukałem się wiadomości  o tym gatunku, prócz tego, że występuje we wschodniej i północnej Australii. W ciągu roku migruje pomiędzy tymi obszarami. Ale bezsprzeczne jest to, że to kolejny przedstawiciel miodojadów na mojej stronie.

Niestety tylko kilka zdjęć i to w jednolitej scenerii tworzy galerię tego gatunku. Początkowo sądziłem, że to miodożer maskowy, jednak po konsultacjach zapadła decyzja o takiej klasyfikacji. Mimo, że należy do rodziny miodojadów, jego głównym pożywieniem są owady, w mniejszym stopniu nektar.

Pierwsze zdjęcia miodożera maskowego wykonałem już w Sydney. Duży, gęsto zalesiony park z przepływającym strumieniem był miejscem, gdzie bez trudu można było fotografować lorysy i miodożery. Na zmianę dolatywały do kwiatów posilając się ich nektarem. Miodożery maskowe występują we wschodniej Australii.

Kilka zdjęć miodożera szmaragdowego utworzyło galerię na mojej stronie i powiększyło rodzinę miodojadów na tomkalfoto.pl. Nie to jest jednak najważniejsze, jak patrzę na zdjęcia tego ptaka. Fotografując w Nowej Zelandii, chciałem zaobserwować, sfotografować, jak największą ilość endemicznych ptaków. I takim endemicznym gatunkiem dla Nowej Zelandii jest miodożer szmaragdowy. Te miodożery dorastają do około 20 centymetrów długości i około 30 gramów wagi.

Błędnie założyłem, że papugi te, jak to bywa zazwyczaj z fotografowaniem ptaków, najlepiej będzie fotografować o wschodzie słońca. Wczesnym rankiem papugi z charakterystycznym dla siebie hałasem siadały na ulubionym wysuszonym drzewie na poranną toaletę. Wcale nie zajmowały się żerowaniem i były dość płochliwe. Kilka prób wykonania zdjęć zakończyło się kiepskim rezultatem. Jakie było moje zdziwienie, kiedy w upalne południe i popołudnie papugi potrafiły zbliżać się do turystów na odległość metra, dwóch. Nie były już tak bojaźliwe jak to czyniły o poranku.