Wykaz alfabetyczny

Są miejsca które warto odwiedzić corocznie podczas jesiennych przelotów ptaków. Takim miejscem na pewno jest Rewa. Nie zdarzyło się bowiem, aby nie udało się tam czegoś ciekawego zaobserwować no i oczywiście sfotografować. Tym razem zaczęło się dość ciekawą obserwacją kormoranów. Byliśmy na cyplu (Janie, Jurku pozdrawiam) pół godziny przed wschodem słońca. Jakieś 100-150 metrów przed nami setki, jak nie ponad tysiąc kormoranów urządziły sobie poranny zlot. Niesamowity widok.

Kanada-02/2020

Wreszcie ostatni gatunek sikory spośród tych, które są zaliczane do naszej fauny Polski, trafia do mojej galerii. Sikory szukaliśmy w wielu miejscach w Mongolii - bezskutecznie. Lubi zarośla i wodę, a o takie środowisko bardzo trudno w Mongolii. Dopiero pod Ułan Bator, w zakrzewionym zakolu rzeki, spotkaliśmy wiele sikor lazurowych. Powstało tak wiele zdjęć, że było w czym wybierać. Udało się też nagrać głos sikory. Nie ma co, jest powód do zadowolenia.

Nie była to tym razem typowa ptasia wyprawa, a wszystkie zdjęcia powstały niejako przypadkowo, bez pomocy lokalnych ptasich przewodników, w drodze na najbardziej wysunięte miejsce Europy – Nordcapp (71010’21’’N). Taki jest też efekt tej „wyprawy”. Powstało tylko kilka galerii  nowych gatunków, a i tak dwa z nich o dokumentacyjnej zawartości. Udało się nagrać 3 nowe odgłosy ptaków. Kilka galerii będzie miało wzbogaconą zawartość, a tylko niektóre z nich zostaną radykalnie przebudowane.

Rozróżnienie sikory ubogiej z czarnogłówką, przynajmniej dla mnie jest sporym wyzwaniem. Czytałem dostępną w tym zakresie literaturą i wnikliwie oglądałem wykonane zdjęcia. Zakładam, że zrobiłem to dobrze, choć pewności nie mam. Pod względem wielkości nie ma praktycznie różnic, jak tez wyglądu zewnętrznego. Waga przedstawiciela obu gatunków to około kilkanaście gramów przy rozpiętości skrzydeł nie przekraczającym 20 cm.

Oczekując na ptasie przeloty przy przepięknym wąwozie, z racji, że od godziny nic się nie wydarzyło, postanowiłem zabrać aparat i pójść w górę zbocza. Na pierwszy rzut oka nic się nie działo, prócz tego, że spotkałem 5 sporej wielkości psów, które na szczęście spokojnie odeszły. W Turcji są chyba plagą i warto na nie uważać. Nagle w koronie niewielkiego drzewa można było dostrzec żerującą sikorkę. Początkowo myślałem, że to sikora czarnogłowa, ale one te tu nie występują.

Tak, jak pisałem w informacjach o turkawce, siniak pojawił się na chwilę i to w znacznej odległości. Powstało kilka dokumentacyjnych zdjęć, i to na tle nieba. Jednym słowem najgorszy możliwy scenariusz powstania zdjęć. Powstało niezbędne minimum dokumentujące nowy gatunek na tomaklfoto.pl, ale jak tak to już bywa w fotografii przyrodniczej od czegoś trzeba zacząć. Jedne galerie o dokumentacyjnej treści powstają, w drugich widać znaczną poprawę w jakości prezentowanych zdjęć. Waga siniaka to około 300 gramów, a rozpiętość skrzydeł to około 65 centymetrów.